Pierwsza drukarnia w mieście. Dziś budynek popada w ruinę

W 1848 roku Karl Prochaska, drukarz pochodzący z Cieszyna, otworzył w Bielsku pierwszą drukarnię. Zakład znajdował się w budynku przy ulicy Am Sträsel 6, obecnej Grunwaldzkiej. Sześć lat później drukarnię przejął Ryszard Zawadzki, który wydawał głównie polskojęzyczne, kilkustronicowe, drobne wydawnictwa o treści religijnej. Kolejnym właścicielem drukarni został Edward Klimek. W drukarni Klimka drukowane były druki o treści religijnej, ludowe pismo polityczne „Wieniec Polski” oraz czasopismo „Kronika Słowiańska”, które poruszało sprawy społeczne, naukowe i polityczne.

W 1868 roku drukarnia, jako pierwsza na terenie miasta, wprowadziła litografię. W 1888 roku od Klimka zakład nabył Moritz Schneweiss, który jednak nie sprawdził się jako prowadzący drukarnię. Pod jego zarządem dochodziło do bardzo częstych konfliktów z załogą, która skarżyła się na wyzysk i niskie wynagrodzenia. W 1894 rok drukarnia została urzędowo zamknięta. W następnym roku zakład przejęli bracia Jan i Karol Handl. Wkrótce, wyposażona w nowoczesny sprzęt drukarnia stała się największą w Bielsku. Od 1898 roku w drukarni swoje pismo „Wieniec i Pszczółka” drukował ks. S. Stojałowski. Ponadto drukowane były „Orędownik dla Śląska Cieszyńskiego oraz Ziemi Bielskiej i Żywieckiej”, „Robotnik Chrześcijański”, „Śląskie Wiadomości Wojenne” i wiele innych tytułów. Po śmierci braci Handl, od 1919 roku do wyzwolenia Bielska spod okupacji hitlerowskiej w 1945 r., drukarnię prowadził Herman Handl, który w zakładzie zatrudniał wyłącznie Niemców.

Po II wojnie światowej zakład został przejęty przez państwo. Obecnie budynek przy zbiegu ulic Grunwaldzkiej i Drukarzy, w którym od 1948 roku funkcjonowały Bielskie Zakłady Graficzne stoi pusty. Od czasu upadku zakładów w latach 90. budynek jest w rękach prywatnych. Były wprawdzie pomysły przekształcenia go w centrum usługowo-handlowe, lecz jak widać z planów tych nic nie wyszło.

[DAWNY]1614010751116[/DAWNY]