Beskidzcy Ratownicy: Kultywowanie pamięci o bohaterach

W trosce o upamiętnienie i szacunek wobec swoich niezłomnych kolegów i koleżanek, beskidzcy ratownicy grupy GOPR dbają o ich miejsca spoczynku. W dniach poprzedzających 1 listopada, członkowie Klubu Seniora Grupy Beskidzkiej GOPR przygotowali ponad 180 symbolicznych gałązek kosodrzewiny oraz znicze, które z poszanowaniem i refleksją umieszczają na grobach swoich towarzyszy.

Naczelnik GOPR, Jerzy Siodłak, podkreśla znaczenie kosodrzewiny jako symbolu gór i nieugiętości. Ta wiecznie zielona roślina, choć narażona na srogie warunki górskie, wciąż wytrwale trwa i rośnie, co doskonale oddaje ducha górskich ratowników.

Siodłak podkreśla, że kosodrzewina to także odwieczny symbol przyrody i gór, którego znaczenie sięga początków służby ratowniczej. To symbolem obecności górskich ratowników i ich determinacji w obliczu trudności.

Ratownicy nie zapomnieli o tych, którzy odeszli w minionym roku, jak Marian Przybyła, Edmund Krupka, Henryk Hula, Tadeusz Mikulski, czy Rafał Sanetra, których pamięć pielęgnują w trosce o ich dziedzictwo.

Tradycja upamiętniania zmarłych ratowników w dniu 1 listopada stała się ważną częścią życia społeczności górskich ratowników. W tych dniach niezapomniani bohaterowie otrzymują należyte hołdy.

Oprócz grobów, kosodrzewina znalazła swoje miejsce także przed pomnikiem w Szczyrku, który oddaje hołd odwadze ratowników GOPR w Beskidach oraz upamiętnia powstanie organizowanego ratownictwa w tych górach w 1952 roku.

Grupa Beskidzka GOPR, największa wśród jednostek GOPR, kultywuje te piękne tradycje na terenie Beskidu Śląskiego, Żywieckiego, Małego i zachodniej części Makowskiego.