Podczas jubileuszu przypomniano bogatą historię szkoły i jej wkład w rozwój bielskiego włókiennictwa. A na scenie BCK pojawiły się aż cztery sztandary. Można by powiedzieć, że to nieco więcej niż standardowa liczba, ale Przemysłówka nie jest przecież zwyczajną szkołą.
Prezydent Bielska-Białej, Jarosław Klimaszewski, zaznaczył, że szkoła „wpisała się w historię miasta”. Trudno sobie wyobrazić miasto bez tej instytucji. A co by było, gdyby Bielsko-Biała pozostało bez „Przemysłówki”? Może zamiast fabryk, mielibyśmy same kawiarnie? No cóż, miasto mogłoby wyglądać zupełnie inaczej.
Dyrektor Gabriela Michalska nie omieszkała podkreślić, jak ważne jest pielęgnowanie tradycji w tak zmieniającym się świecie. „Sens życia i wiara w drugiego człowieka biorą się z tradycji” – mówiła. A przecież to właśnie dzięki tym wartościom, szkoła przetrwała 160 lat!
Nie zabrakło również wydarzeń towarzyszących. Dla upamiętnienia jubileuszu szkoła wydała okolicznościowy album. W czerwcu została odsłonięta tablica poświęcona wybitnemu profesorowi szkoły, nauczycielowi technologii włókiennictwa inż. Leonowi Unickiemu, natomiast we wrześniu odbył się Bieg pn. 160 okrążeń szkoły na 160-lecie Bielskiej Szkoły Przemysłowej. Jak na jubileusz przystało, spotkanie absolwentów zamieniło się w pełną wspomnień podróż w czasie – i to dosłownie, bo mury tej szkoły widziały niejedno.
Bielska Szkoła Przemysłowa ma bogatą historię, a jej uczniowie nosili niegdyś białe czapki, niczym akademicy. Czy czapki te są wciąż modne? To pytanie pozostawmy bez odpowiedzi.
******
Bielska Przemysłówka ma swoje korzenie w powstałej ok. 1864 roku Szkole Tkackiej, która w 1881 roku połączyła się z Państwową Szkołą Przemysłową. Placówka bardzo szybko się rozwijała, dlatego postanowiono wybudować dla niej specjalny nowy budynek. W 1910 roku na gruncie przekazanym przez miasto firmy budowlane K. Korna i A. Walczoka rozpoczęły budowę nowego gmachu zaprojektowanego przez Ernesta Lindnera. C. k. Państwowa Szkoła Przemysłowa (K.k. Staatsgewerbeschule) rozpoczęła swoje funkcjonowanie w budynku przy ul. Sixta (Sixtstrasse) 20 września 1913 roku.
W 143 pomieszczeniach w ramach tej placówki oświatowej działały czteroletnia Wyższa Szkoła Przemysłowa z wydziałami tekstylnym (do 1910 chemicznym) i mechanicznym, dwuletnia Szkoła Mistrzów dla pracowników farbiarni, tkalni i firm metalowych, Kupiecka Szkoła Uzupełniająca oraz kursy zawodowe dla dziewięciu gałęzi przemysłu. Uczniowie szkoły nosili białe czapki i byli traktowani jako akademicy.
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz