Rehabilitację pocovidową trzeba rozpocząć jak najszybciej

Na początku kwietnia ruszył w Polsce szeroki program rehabilitacji postcovidowej. Mogą z niego skorzystać wszyscy pacjenci, który przechorowali COVID-19 i borykają się z problemami wydolnościowymi dłużej niż cztery–sześć tygodni.

Usługi mogą świadczyć wszystkie placówki, które mają podpisane umowy z NFZ i odpowiednie zasoby kadrowe.

W Polsce jest prawie 2,7 mln osób, które przechorowały COVID-19.

Część z nich nadal odczuwa wiele dolegliwości, najczęściej uskarżają się na:

• znaczne pogorszenie funkcji płuc,
• obniżoną tolerancję na wysiłek fizyczny,
• zmniejszenie siły mięśniowej,
• przewlekłe zmęczenie lub
• powikłania neurologiczne i kardiologiczne.

Dotyczy to zarówno pacjentów, którzy byli hospitalizowani, jak i osób, które przeszły koronawriusa skąpoobjawowo lub bezobjawowo.

Pomocy w powrocie do normalnego funkcjonowania wymagają zarówno osoby starsze, jak i młodzi pacjenci, a skala potrzeb jest coraz większa. W szpitalach wolne terminy na rehabilitację pulmonologiczną po COVID-19 są bardzo odległe (w grę wchodzi nawet lato 2022 roku).

Dlatego 2 kwietnia Ministerstwo Zdrowia uruchomiło program rehabilitacji postcovidowej w całym kraju. W programie może uczestniczyć każdy podmiot medyczny, który świadczy usługi rehabilitacyjne i ma podpisaną umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia. Świadczenia mogą być udzielane zarówno na oddziałach rehabilitacyjnych, jak i w warunkach ambulatoryjnych oraz w domu pacjenta.

Są osoby, którym wystarczy rehabilitacja ambulatoryjna, są takie, które będą wymagały rehabilitacji stacjonarnej z opieką lekarską, pielęgniarską, konieczną szczególnie przy chorobach współistniejących, i specjalistyczną rehabilitacją zarówno neurologiczną, jak i psychologiczno-psychiatryczną

– mówi krajowy konsultant w dziedzinie fizjoterapii.

Wyobrażam sobie także formy telerehabilitacji, które zostały już sprawdzone chociażby u pacjentów kardiologicznych.

- dodaje.

Zgodnie z założeniami rządowego programu okres rehabilitacji po COVID-19 może trwać od dwóch do sześciu tygodni, przy czym powinien się rozpocząć nie później niż 12 miesięcy od zakończenia leczenia. Pacjenci mogą liczyć na co najmniej 96 zabiegów, w tym m.in.

• kinezyterapię ze szczególnym uwzględnieniem treningu wytrzymałościowego,
• ćwiczenia oddechowe,
• ogólnousprawniające,
• nhalacje indywidualne,
• treningi marszowe,
• balneoterapię,
• masaże,
• hydroterapię,
• fizykoterapię czy l
• eczenie dietetyczne.

Konieczny jest także monitoring pacjentów po zakończeniu rehabilitacji. Niestety czasami trzytygodniowa rehabilitacja nie powoduje całkowitego ustąpienia dolegliwości. Dlatego pacjent po rehabilitacji musi zostać poinformowany, co może zrobić dalej, by kontynuować zabiegi