Nieszczęsne kamienie żółciowe. Ziołowe mieszanki na złagodzenie objawów

Kamica żółciowa jest dosyć powszechną chorobą w krajach europejskich. Wśród polskiej populacji występuje aż u około 20% osób. Częstość występowania wzrasta wraz z wiekiem i dotyczy nawet 50% osób powyżej 60-ego roku życia. Czynnikami ryzyka są: wiek, płeć żeńska, otyłość, cukrzyca, duże stężenie trójglicerydów we krwi, niektóre leki a także predyspozycje genetyczne.

Nieszczęsne kamienie żółciowe dręczyły już naszych przodków, na co niewątpliwym dowodem było ich odkrycie w chilijskich mumiach z II i III wieku p.n.e. czy istniejące opisy złogów żółciowych w pismach Greków z V wieku (!). Pierwszy naukowy opis kamicy pęcherzyka żółciowego dotyczył kobiety zmarłej w towarzystwie silnego bólu brzucha w 1420 roku.

Autorem jest florentyński patolog Antonio Banevieni. Natomiast pierwsze chirurgiczne usunięcie kamieni żółciowych datuje się na przełom XVII/XVIII wieku. Cały wcześniejszy okres to leczenie kamicy środkami naturalnymi a w razie niepowodzenia śmierć pacjenta. Ziołolecznictwo do tej pory radzi sobie całkiem dobrze z małymi kamieniami lub z tzw. „błotkiem żółciowym” w przewlekłej kamicy. Napary ziołowe mogą być stosowane również profilaktycznie u pacjentów mających tendencje do tworzenia się złogów lub jako ostateczny ratunek i wsparcie leczenia farmakologicznego dla osób panicznie bojących się interwencji chirurgicznej. O tym jednak powinien koniecznie zadecydować lekarz prowadzący w celu uniknięcia niebezpiecznych powikłań.

Leki ziołowe, czy też odpowiednio dobrane mieszanki ziołowe, potrafią zadbać o prawidłowe wytwarzanie i przepływ żółci poprzez rozkurczenie pęcherzyka i przewodów żółciowych. Zioła po pewnym czasie – zazwyczaj po około 3 miesiącach regularnego picia – są w stanie przywrócić prawidłowy skład żółci i tym samym usunąć przyczynę tworzenia się kamieni. A co najważniejsze, wskutek zwiększonego przepływu „uzdrowionej” żółci i niejako opłukiwania kamieni, dochodzi do powolnej solubilizacji (rozpuszczenia) patologicznych złogów. Prof. Aleksander Ożarowski – autor popularnego podręcznika z ziołolecznictwa dla lekarzy – pisze: „Zioła działają przeciwskurczowo, żółciopędnie, łagodzą ból, przywracają prawidłowy przepływ żółci oraz kurczliwość pęcherzyka żółciowego i mogą ułatwić wydalanie kamieni żółciowych, co wielokrotnie obserwowano w praktyce”.

Polecam mieszanki z użyciem korzenia mniszka lekarskiego, kłącza tataraku, glistnika, dziurawca, stokrotki, krwawnika, mięty, hyzopu, dymnicy, kocanki, nagietka i wielu innych cudownych roślin zielarskich mających moc zmienić pracę układu żółciowego. Dawniejsi autorzy podręczników do ziołolecznictwa polecali również kąpiele w odwarach mające działanie rozkurczowe w razie ataku kolki np. po zbyt ciężkostrawnym posiłku i braku nadziei na szybki kontakt z lekarzem:

• Wymieszać w równych porcjach po 25 łyżek kwiatów mniszka, lipy, kocanki i kolendry.
• Mieszankę zalać 3 litrami wody i doprowadzić do wrzenia.
• Przecedzić do napełnionej gorącą wodą wanny a pozostałe na sicie zioła umieścić w lnianym woreczku.
• Woreczek wrzucić do kąpieli sięgającej powyżej pasa. Czas kąpieli powinien wynosić minimum 20 minut.

Równie ważnym czynnikiem w leczeniu kamicy jest dieta. Potrawy tłuste i pieczone należy zastąpić gotowanymi i duszonymi. Unikać margaryny, majonezu, smalcu i ostrych przypraw. Posiłki podzielić na 5 mniejszych. Przyjmować przynajmniej 1 łyżeczkę dziennie oleju roślinnego z pierwszego tłoczenia ( np.rokitnikowego ).